7 levenslessen van Marrijtje

Bonjourrr Kuala lumpurrrr!
Aangezien er weer wat weekjes zal ik de belangrijkste momenten proberen samen te vatten! Te beginnen met 19 november! De dag dat ik 25 jaar geleden mijn eerste stapjes op aarde zette, en dit jaar voor het eerst stappen in Kuala lumpur. Daarom staat dit blog in teken van levenslessen;

1. Vetrouw Google earth niet!!
Ik dachten alles goed voorbereid te hebben om snel en veilig bij mijn geboekte hotel te komen. Mr. De routeplanner had me hellemaal naar buiten de stad geleid! Terwijl het maar 1 station veder was van centraal station. 2 uur van mijn leven verspild.

2. U vriendelijkheid zeit overal bekend, hoewel bij de Maleise mensen hun vriendelijk overkomt: ze moeten wat van me.

Vooral taxi chauffeurs en Winkeliers. Via een Amerikaanse vriendin heb ik een oorspronkelijke Duitse jongen (jense) met zijn Maleise vrouw (nadia) leren kennen. Eerste tip van Mnr. Jens in het algemeen is Kuala lumpur heel veilig, BUT!!! Neem geen taxi, hun zetten je af, hou bij uitgaan je drankje in de gaten, hou je tas niet op je schouder waar auto"s en scooter langs rijden. Het blijkt dat ze hier op een scooter langs je rijden, 1 persoon achterop met zijn arm in olie ingesmeerd, dan trekken ze zo je tas van je schouder!!!! Yup! Maaaaar voor is het veilig. Oo oke.

3. Niets gaat hier zoals je denkt dat het gaat!!!
Kuala lumpur heeft niet heel veel te bieden en de meeste backpackers willen zo snel mogelijk weer weg. Ik heb daarom een op aanraden van velen, een DAGTOCHT gemaakt naar "cameron highlands" waar de thee plantages zijn. Niemand die mij heeft verteld dat het 4.5 uur reizen is! Dus ik om half 11 in de bus. Kom daar om 3 uur aan, en wat denk je!!! De laatste bus gaat terug om 4 uur. Wat er op neer komt, ik heb geen thee blad gezien!!! Even wat gegeten, en hopaaaa weer 4.5 uur terug. In the pocket!

ATTENTIE, miss wel de belangrijkste.
4. Blijf altijd in een staal van 10m van een toilet naar in Maleisië gegeten te hebben, om echt veilig te zijn voor minimaal een uur.
Ik heb in Maleisië in zeer intressant dieet gevolgd, aangezien ik van enkele dingen GEEN last kreeg. Bapao broodje, naan brood, rotti, en chips. Dit ongeveer een week lang. Wauu. Gelukkig hebben Jens en Nadia me paar x naar normale Thaise restaurants genomen waar ik mijn vitamines kon bij tanken.

5. Koop een geldig kaartje, of je krijgt een niet Nederlands bedrag boete.
Ik zit met me goede gedrag in de trein naar de cavu caves (waar dat grote gouden standbeeld staat). Ik had al een klein vermoedden dat iedereen een papieren kaartje had, ik had een soort OV. Yep verdacht!!! Ik kom aan op het Perón, staat daar een poppetje te controleren. Ik geef me ov kaart, hij neemt die in en zegt dat ik moet wachten, met een serieuze blik! Als alle andere passagiers hun papieren kaartje hebben ingeleverd moet ik met meneer mee lopen! Hij verteld me dat deze route niet bereisbaar is met ov. Ik lach vriendelijk en zet me puppy oogjes in. Dan zegt die dat ik 30 Myr (15€) moet betalen. Hij was daarna heel aardig en Zei dat die fan was van ons Nederlands elftal. Ik dacht chill, geen boete! Maar alleen een nieuw kaartje. NOT. Die droom viel snel in duigen. Een terugreis koste maar 2myr. En de 30myr was dus een boete :(

6. Je kan jezelf altijd blijven verassen en blijven ontwikkelen:
Marrijtje heeft een boek uitgelezen!!!
Yep!! Andre aggasi wel te verstaan. Ik weet niet of dat meer over mij zegt, of over hoeveel er te doen is in Kuala lumpur dat ik tijd heb om een boek uit te lezen. Daarbij, super intresant en tof boek.

Last but not least nummer 7.
Hoe het gras altijd Groener lijkt aan de andere kant.
Door te reizen en andere culturen te zien waardeer ik mijn Nederlandse leven des te meer. Vooral als het gaat om werk gelegenheid. Dat ik echt een baan heb/had wat ik leuk vind. En naast mijn baan nog een normaal leven hebben. In Singapore is werk je leven. En in Maleisië/Kuala lumpur sta je aan de weg met je kraampje en je hele gezin om eten/producten te verkopen. Of val je toeristen lastig met "hey beautieful, taxi?" "New watch?."

En ben je hier gehandicapt, of heb je een psychische handicap, dan word je behandeld alsof je niet bestaat. Zowel in Singapore als in Kuala lumpur heerst er een taboe. Je kan geen burn-out hebben op je werk. En zit je in een rolstoel?? Dan kan je gewoon nergens komen, want er zijn geen aangepaste benodigdheden. Al is mij vertel: "its getting better."

Een laatste interessant feitje, in het geval dat je nog een x voor Mnr. Robert ten brink staat. In Kuala Lumpur heb je 2 recht systeem, een normale (voor alle mensen excl moslims), en een islamitische (voor alle moslims). Het schijnt dat hier De islamitische politie clubs kan binnen vallen en je ID kaart wil zien. Staat erop dat je moslim bent; "u hebt een probleem." Het zelfde geld voor alcohol, drugs, en homoseksuelen. Yup, super kromme wereld. In een land waar mensenhandel nr. 1 is, en corruptie hoog aan het vaandel staat, leggen ze liever de focus hierop. En hebben vrouwen niet heel veel te zeggen.

Nou om even positief af te sluiten! Het zonnetje schijnt de lucht is blauw, nu vliegt Marrijtje naar Phuket Thailand heel gauw.

Veel plezier op werk, en je dagelijkse leven. Als je dit allemaal hebt gelezen zijn er waarschijnlijk wat zonnestraaltjes + zweetdruppels, digitaal over gevlogen.