No way back baby

Ja, Mijn eerste berichtje op mijn SITE. Komt dat zien mensen, (naar uren lang zoeken einelijk gevonden hoe ik hem erop kan zetten)

Ik zit terwijl ik dit typ in het vliegtuig dat nog steeds op weg is naar Los Angeles. Ik begin het nu toch wel aardig zat te zijn ik ben moe en dat zitten en zitten en tja zitten ook.

Early, very early!
Ik heb vandaag al zoveel mee gemaakt, dus bereid je voor want ik ga je alles vertellen. Het begon allemaal om 02.30 uur. Ik ben rond deze tijd wakker geworden en heb ook niet meer kunnen slapen. Wij zouden met the whole Family om 4.14 uur vertrekken en ik was bang dat ik me zou verslapen (hoe logisch). Na een laatste douche en afscheid te hebben genomen van BILLY (ons nieuwe poesje) konden we dan eindelijk vetrekken. De koffers in de achterbak en gezellig met zijn drieën op de achterbank. Het oude vakantie gevoel kwam alweer hellemaal omhoog.. Dit keer ben ik alleen de enige die op ‘vakantie’ ga.

Half 7 kwamen we aan op Schiphol, de verplichte drie uur voordat je vlucht vertrekt. Het spannendste moment kwam aan bij het inchecken, hoeveel moet ik bij betalen,.. Ik wist dat mijn koffers wat te zwaar waren, maar hoeveel!?.. Ik zal het je precies vertellen: 45,7 KG,.. dat is bijna 4 kilo te zwaar. GA CHING GA CHING,.. Maar gelukkig vond die kerel mij zo aardig, dat ik niks hoefde te betalen.

Om half 9 was het de tijd om richting de douane te vertrekken. Naar een ‘traantjes weg pinkende’ afscheid, ben ik naar de douane vetrokken. Het vliegtuig was al snel gevonden.

No way back
Klokslag 10 uur besefte ik dat het allemaal echt ging gebeuren, ik kan nu niet meer terug. Wat heb ik eigenlijk allemaal gedaan en waarom doe ik dit! ‘ik laat alles gewoon op me af komen’.

Blijf wakker!
Mijn eerste vlucht ging richting Zurich, GEEN DUITSLAND mama! De vlucht heeft 1,5 uur geduurd en ik ben niet de hele reis alert genoeg geweest. De bediening kwam gedurende reis wat drinken en hapjes brengen. HAPJES?! Ja hapjes, croissantjes wel te verstaan. Van deze croissantjes heb ik alleen nooit kunnen genieten omdat ik even mijn oogjes heb dicht gedaan met muziek in mijn oren. Dit heeft misschien 10 minuutjes geduurd! Na dat ik mijn ogen weer open deed zag ik die gierige Engelsen achter mij lekker smikkelen. Niks aan de hand zou je denken, nou wel als het hele vliegtuig ineenkeer croissantjes hebben en jij de enige bent die niet heeft.

Zurich airport
Rond half 12 arriveerden we op Zurich airport. Omdat ik natuurlijk niet daar ga studeren moest ik overstappen op een vliegtuig naar LA. Die heb ik gevonden,.. naar een 10 kilometer lopen! Die Zwitsers zijn zo slim geweest om gage E hellemaal aan de andere kant te plaatsen, om daar te komen moet je zelfs nog met een ondergrondse trein. Mijn handbagage is ondertussen ook nog 10x gecontroleerd. Bij de cage aangekomen moest ik nog een uurtje wachten omdat mijn vliegtuig om 13.10 zou vetrekken. In die tussentijd heb ik wat vrienden gemaakt. Wel te verstaan: ‘een gezin dat in LA woont’. Ik heb mijn beste Engels er even op los gelaten! Uiteindelijk hebben ze me ook nog hun telefoonnummer gegeven, omdat als ik daar Holiday vier, ik echt even moet bellen. Hoe aardig is dat, voor de rest heeft de vader en trouwens ook de moeder me wel honderd keer verteld dat ik het erg naar mijn zin zal krijgen: ‘California is GREAT’.
Nog meer vrienden.
Naar nog wat formuliertjes te hebben ingevuld mochten we het vliegtuig binnen. Ik ging natuurlijk gelijk opzoek naar mijn plaats bij het raam. De indeling van dit liegtuig is ruim!twee stoelen bij beiden ramen en vier stoelen in het midden. Dat betekent dat ik niet alleen zit gedurende 14 uur lange vlucht. Aangekomen bij mij stoel zie ik een dame zitten van ongeveer mijn leeftijd (17). En raad is, ze is Amerikaans. Dat betekent dat ik weer mijn Engels er op los mag laten. Tot nu toe is het mij aardig vergaan, ik heb zelfs al een paar complimentjes te pakken, en haar facebook naam, allemaal restaurants waar ik heen MOET, dingen die ik in LA moet gaan zien etc. Super leuk allemaal en het is een heel aardig meisje! Ze ligt terwijl ik dit allemaal schrijf lekker te slapen.

Het eten in het vliegtuig.
Heel belangrijk om te weten. Ik heb zonet rijst met kip gehad, daar aan vooraf gaande nog wat chipies gekregen en je krijgt ook steeds drinken. Mvr. De stewardess kwam net langs om een ijsje aan te bieden, maar daar had ik niet zoveel zin in dus heb hem terug in haar gezicht gegooid. Oké, dat heb ik niet gedaan natuurlijk, was wel leuk geweest.

Hart in me keel
Het lijkt allemaal heel soepeltjes te gaan, maar ik dacht een paar uur geleden echt even dat ik neer zou storten! Niet normaal het vliegtuig ging heen en weer als een malle en schudden!SCHUDDEN! Dat bleek achteraf turbulentie te zijn.

Ik ga nu ook nog even mijn oogjes dicht doen en proberen te slapen, hier spreekt marrijtje, het is nu 19.24 en ik moet plassen. Dat kan natuurlijk niet want dan moet ik mijn buurmeisje wakker maken. Dus hopelijk bij het volgende bericht, is mijn broek nog droog..

Peace out!

En ik wordt straks opgehaald van airport LA door mijn nieuwe ROOMMATE! Bye bye